Βαρεθήκαμε τις σάχλες, Λάκη!

Περίμενα να δω τι σόι σκληράδα θα ήταν αυτή που απειλούσε στο σχετικό δελτίο τύπου ότι θα εξέπεμπε ο Λάκης Λαζόπουλος με το έκτακτο Αλτσαντίρι από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά.

Υπέθετα ότι ήθελε να προδιαθέσει για μια φρέσκια πολιτική σάτιρα που θα έσπαγε κόκαλα. Όσοι όμως από εσάς είχατε την υπομονή να τον παρακολουθήσετε όπως εγώ, φαντάζομαι πως θα συμφωνήσετε ότι πρόκειται για την πιο απογοητευτική εμφάνιση που πραγματοποίησε ποτέ.

Βαρύς, κουρασμένος και κυρίως χωρίς έμπνευση, προσπαθούσε να βγάλει μια πρόχειρη παράσταση με χαζά σκετσάκια, χοντροκομμένα βιντεοκολάζ και «ρεπορτάζ λαϊκής», όπου τη θέση του χιούμορ είχαν καταλάβει σαχλές κοινότοπες ατάκες, που υποτίθεται καυτηρίαζαν τη «μνημονιακή πολιτική».

Πολιτικός αμοραλισμός επί τρία ...

Αν και υποτίθεται πως ένας από τους κοινούς εθνικούς μας στόχους είναι η έξοδος από το μνημόνιο και την κρίση, η Ελλάδα πρέπει να είναι η μόνη χώρα επί του πλανήτου της οποίας η πολιτική ηγεσία όχι μόνο δεν μπορεί να ομονοήσει στα αυτονόητα, αλλά γράφει και ξαναγράφει το σενάριο της αυτοκαταστροφής και της αυτοϋπονόμευσης.

Μάλιστα, προκειμένου να εξυπηρετηθούν μικροκομματικές επιδιώξεις, κάποιοι δεν διστάζουν να συμμαχήσουν ακόμη και με τον διάβολο, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα αυτών που μέχρι χθες καταδίκαζαν για τις πρακτικές τους.

Κατά το τελευταίο διάστημα ζήσαμε και ζούμε τρεις κορυφαίες στιγμές αυτού του πολιτικού αμοραλισμού.

Όλη η Ελλάδα μια ΜΚΟ για βολεμένους, λαμόγια και ξεπουλημένους...

Οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει σε πολλές χώρες. Υποτίθεται ότι δημιουργούνται προκειμένου να καλύψουν τις αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού. Είναι στοχευμένες σε συγκεκριμένες ενέργειες και προσπαθούν να βοηθήσουν σε μια σειρά από θέματα ευαίσθητα και στα οποία δεν μπορεί πάντα να βοηθήσει το κράτος.

Υπάρχουν πολλές, καλές και άξιες ΜΚΟ οι οποίες επιτελούν σημαντικό έργο. Χρησιμοποιούν τα κονδύλια που παίρνουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, τα αυξάνουν με χορηγίες από ιδιώτες και συμβάλλουν στην επίλυση ουσιαστικών προβλημάτων.

Μια περίοδο, όμως, στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν δεκάδες ΜΚΟ οι οποίες δεν είχαν σκοπό την φιλανθρωπία, αλλά τη ρεμούλα. Ήταν κλασικά παραδείγματα του μεταπολιτευτικού μοντέλου της αδιαφάνειας, της κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος, της διαφθοράς σε όλα τα επίπεδα. Από τον κρατικό αξιωματούχο μέχρι τον τελευταίο υπάλληλο. Αν και σε καμιά περίπτωση οι κακές ΜΚΟ δεν πρέπει να χαρακτηρίζουν το σύνολο των Οργανώσεων, αν δει κανείς τη λίστα με όσες δραστηριοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια θα καταλάβει τι συνέβαινε.

Πώς πάτησε... νάρκη στη Βουλή το 2003 ο ΓΑΠ...

Στις 17 Δεκεμβρίου 2003 σε ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ ο Γ. Παπανδρέου απαντούσε (ως υπουργός Εξωτερικών) ότι πρόκειται για ελληνική οργάνωση με σημαντική δραστηριότητα, της οποίας το έργο εξήρε.
Σε συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη είχε ρωτήσει:

«Θα ήθελα τη γνώμη του υπ. Εξωτερικών και το ποσό με το οποίο χρηματοδοτείται η οργάνωση για τις νάρκες, είναι η περιβόητη Ιnternational Mine Initiative (IΜΙ), η οποία δραστηριοποιείται αυτή τη στιγμή στη Βοσνία και μετέχουν Ελληνες που αποναρκοθετούν, ως μέλη μη κυβερνητικής οργάνωσης. Θέλω να ξέρω αν η ΙΜΙ χρηματοδοτείται ως μη κυβερνητική οργάνωση από το υπουργείο Εξωτερικών και με τι ποσό».
Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε απαντήσει: «

Τα επώδυνα μέτρα στην ατζέντα της συνάντησης Στουρνάρα - τρόικας...

Κενό περίπου 5 δισ. ευρώ δημιουργεί στις χρηματοδοτικές ανάγκες της Ελλάδας, μέχρι τον Αύγουστο, η προσωρινή αποστασιοποίηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από το χρηματοδοτικό πρόγραμμα της Ελλάδας, μέχρι να επιλυθεί το χρηματοδοτικό κενό, απόφαση που μετατέθηκε για το καλοκαίρι, όπως άλλωστε και όλες οι δύσκολες αποφάσεις του προγράμματος.

Η τρόικα επιστρέφει στην Αθήνα έπειτα από δίμηνο και τη Δευτέρα θα έχει την πρώτη συνάντηση με τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα, με βασικό αντικείμενο τις διαρθρωτικές αλλαγές, στις οποίες όμως εντάσσονται και επώδυνα ζητήματα όπως είναι η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Το δημοσιονομικό κενό του 2014 και της διετίας 2015-16 θα εξεταστεί το καλοκαίρι, στην επόμενη αξιολόγηση, όταν και θα κριθεί εάν θα επιβληθούν ή όχι νέα μέτρα.