Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, ανακεφαλαιώνοντας:
Η τρόικα επέμενε από την αρχή για πλήρη απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας.
Μπροστά στις αντιδράσεις και στις προειδοποιήσεις περί άμεσου κινδύνου κοινωνικής αναταραχής, δύο από τους τρεις δανειστές μας (ΕΕ και ΕΚΤ) έκαναν πίσω και άναψαν το πράσινο φως για την συνέχιση της προστασίας.
Το ΔΝΤ, όμως, που ουδέποτε ενδιαφέρθηκε για την κοινωνική ειρήνη σε οποιαδήποτε χώρα και αν παρενέβη (καθώς ακολουθεί απαρέγκλιτα το δικό του πρωτόκολλο, όπως αυτό προκύπτει από το Καταστατικό του), αδιαφορεί για την κοινωνική συνοχή της Ευρώπης (διότι προέρχεται από άλλη ήπειρο) και όποτε θέλει παίρνει το καπελάκι του και φεύγει, συνέχισε να πιέζει και να απαιτεί.