Φαίνεται ότι του κακού η σκάλα έχει ατελείωτα σκαλοπάτια. Το διαπιστώσαμε με τα όσα ανεκδιήγητα συνέβησαν κατά τον γνωστό βίαιο θάνατο της ΕΡΤ προκειμένου να αναβιώσει ένα υγιέστερο σχήμα, λιγότερο σπάταλο και απαλλαγμένο από τον κομματισμό και τον «στρατό κατοχής» των αδίστακτων και «ιδιοτελών» συνδικαλιστών της. (Δυστυχώς, η απώλεια της πολιτιστικής προσφοράς από το μοναδικό Τρίτο Πρόγραμμα της ραδιοφωνίας είναι επώδυνη, αντιμετωπιζόμενη μάλιστα με πλήρη αδιαφορία). Αναμένουμε τη νέα δημόσια τηλεόραση για να διαπιστώσουμε ότι δεν άλλαξε απλώς ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Ακόμα θλιβερότερη ήταν στη Βουλή η δήθεν συζήτηση επί της προτάσεως δυσπιστίας της μείζονος αντιπολίτευσης κατά της κυβέρνησης, η οποία εξελίχθηκε σε ανταλλαγή ύβρεων, καταγγελιών και υπαινιγμών, που επισύρουν την επέμβαση της ποινικής δικαιοσύνης, και πλήρους αδιαφορίας για τα πραγματικά προβλήματα που έφεραν τη χώρα στο σημερινό κατάντημα.
