Επί μήνες ζω με μία συνεχώς εντεινόμενη απορία: Γιατί το κράτος μας αποφεύγει να εισπράττει τους φόρους που επιβάλλει; Κι αυτό προκύπτει αναμφισβήτητα από το γεγονός ότι κι εγώ όπως υποθέτω και χιλιάδες άλλοι συνεπείς φορολογούμενοι ματαίως αναμένομε να λάβομε τα ειδοποιητήρια που θα μας καλούν να πληρώσουμε τους φόρους που μας έχουν καταλογισθεί ή που θα έπρεπε να μας καταλογισθούν από το 2009 ως σήμερα.
Διότι από τότε σταμάτησα να καλούμαι να πληρώσω διάφορους άμεσους φόρους που έχουν επιβληθεί παράλληλα με τον φόρο εισοδήματος, με ονομασίες που αδυνατώ να απομνημονεύσω (νομίζω ΕΤΑΚ, ΦΑΠ, ή κάτι τέτοια).
Ανήκω στην «ιδιόρρυθμη» κατηγορία εκείνων που, έστω και με δυσφορία και με αυξανόμενη δυσκολία, συνεισφέρουν στα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού. Και αποδοκιμάζω με οργή το κίνημα του «δεν πληρώνω», καθώς και τα κόμματα που αναισχύντως το στηρίζουν.
Εν τούτοις μάταια αναμένω να κληθώ να πληρώσω τα οφειλόμενα, που καθώς περνούν οι μήνες και τα χρόνια συσσωρεύονται και διογκώνονται με αποτέλεσμα όταν τελικά μου αποσταλούν τα ειδοποιητήρια της Εφορίας το ποσό των οφειλομένων να μου προκαλέσει εγκεφαλικό.
