ΟΧΙ ΜΟΝΟ επειδή το ζήτηµα του χρήµατος στην πολιτική παρουσιάζει από τη φύση του πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Αλλά κι επειδή τα χαρακτηριστικά αυτά εγγράφονται πλέον σε µια πολύ ιδιαίτερη συγκυρία. Από κοινού συγκροτούν ένα εύφλεκτο υλικό.
ΤΟ ΟΠΟΙΟ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι µπορεί να αντιµετωπιστεί µε µια σειρά καλύτερων ή χειρότερων ρυθµίσεων.
Πολύ φοβούµαι, δηλαδή, ότι αυτό που λείπει σήµερα δεν είναι κάποιες ρυθµίσεις αλλά η αίσθηση ότι το πολιτικό σύστηµα λειτουργεί µε αποκλειστικό γνώµονα το δηµόσιο συµφέρον κι όχι άλλου τύπου ιδιοτέλειες και σκοπιµότητες.
ΕΤΣΙ, ΟΣΕΣ σοφές προτάσεις κι αν κάνουν οι οκτώ καθηγητές, σε όσες άρτιες διευθετήσεις κι αν καταλήξουν, το πρόβληµα θα παραµένει ανεπίλυτο όσο οι σχέσεις µεταξύ πολιτικού συστήµατος και κοινωνίας παραµένουν βουτηγµένες στην καχυποψία. Και έχω την αίσθηση ότι θα παραµένουν βουτηγµένες στην καχυποψία όσο συνεχίσουν να λειτουργούν µε µια λογική ηθικολογίας και ένα πνεύµα υποκρισίας.ΔΙΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ στιγµή πρέπει να µιλήσουµε καθαρά και ανοιχτά. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ, ΚΥΡΙΟΙ,λεφτά η πολιτική; Ναι, χρειάζεται – εκτός κι αν εφεύρουµε τη δωρεάν δηµοκρατία...
