Oπως σωστά είχα διαβλέψει ούτε περιφερειάρχη με όρισε ο Γιώργος, ούτε υποψήφιο δήμαρχο, αλλά ούτε και στην κυβέρνηση με έβαλε- αντίθετα έβαλε
καμιά 50αριά άλλους, γεγονός το οποίο δεν σχολιάζω, διότι στην πολιτική το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μη μιλάς. Οσο λιγότερα λες, τόσο το καλύτερο. Μη μιλάς γιατί θα τα βρεις μετά μπροστά σου, και δεν είναι καθόλου καλό αυτό. Εκανε κάτι κυβερνήσεις... δεινόσαυρους ο Καραμανλής (θυμάστε, έπρεπε να τους χωρέσει όλους όσοι τον εκβίαζαν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, διότι είχε όλους κι όλους 151),
έβγαινε μετά το ΠΑΣΟΚ και τον κατήγγελλε για το παραφουσκωμένο, δυσκίνητο, δυσλειτουργικό, υπουργικό σχήμα. Ως εδώ καλά και πρόβλημα κανένα, διότι άμα δεν χώσει η αντιπολίτευση στην κυβέρνηση πώς θα λειτουργήσει το σύστημα - δημοκρατία έχουμε ρε παιδί μου και η αντιπολίτευση έχει τον ρόλο της. Αλλού είναι το θέμα μου εμένα: δεν είναι που την έκανε την κυβέρνηση ο Καραμανλής τεράστια,
είναι που δεσμευόταν ο Γιώργος ότι η δική του κυβέρνηση θα είναι «ένα μικρό και ευέλικτο» υπουργικό σχήμα...
Το πρωί της Δευτέρας θα γινόταν 70;
Καμιά 50αριά έχει το... μικρό και ευέλικτο σχήμα του Γιώργου, κι αν δεν είχε πάει δύο η ώρα το πρωί της Δευτέρας και έπρεπε να το ανακοινώσουν δεν ξέρω πόσο θα γινόταν. 60; 65; 70; Ενα Θεός ξέρει. Κι εγώ που δεν είμαι (Θεός) δεν ξέρω και δεν θέλω να μάθω,
διότι από τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που πληροφορήθηκα στη συνέχεια ομολογώ ότι έμεινα κάγκελο, παγωτό, ξερός- ό,τι θέλετε υποθέστε. Και καθόλου αυτά που έμαθα δεν συνάδουν, όπως θα επισήμαιναν και επαγγελματίες πολιτικοί, με την εικόνα ενός ισχυρού Πρωθυπουργού ο οποίος ελέγχει το σύστημα, βαράει το χέρι στο τραπέζι, λέει αυτό θα γίνει και γίνεται, διότι αν δεν γίνει, αυτός που δεν θα το υλοποιήσει ένα πρόβλημα θα το έχει.
