Τετάρτη 9 Ιουνίου 2010

Σε λίγο θα φθάσουν στην διάσπαση του ατόμου...

Ανακοίνωσε στην ολομέλεια της βουλής ο Πρόεδρος της κ. Πετσάλνικος την ανεξαρτητοποίηση των τεσσάρων βουλευτών του Συνασπισμού (Φ. Κουβέλη, Γρ. Ψαριανό, Θ. Λεβέντη και Ν. Τσούκαλη)...

Ο κ. Τσίπρας δήλωσε "Σε μια περίοδο κρίσης και όξυνσης των κοινωνικών αντιθέσεων, το ζητούμενο είναι η ενότητα και όχι ο κατακερματισμός των δυνάμεων της ριζοσπαστικής και ανανεωτικής αριστεράς".

Η κινητικότητα που παρουσιάζουν μερικά από τα κόμματα της βουλής (Συν, Ν.Δ) θα συνεχισθεί και θα ενταθεί το επόμενο διάστημα και σίγουρα θα επεκταθεί και σε άλλα κόμματα.

Ο Πολιτικός χάρτης αλλάζει και αυτό ΙΣΩΣ (και με πολλές προϋποθέσεις) είναι θετικό για την μελλοντική πορεία της χώρας...

Φόροι , φόροι , φόροι...

Το μόνο που κάνουν εδώ και 8 μήνες είναι να βάζουν φόρους.

Τώρα βάζουν αυξήσεις στις αντικειμενικές εκτελώντας εν ψυχρώ τις όποιες μεταβιβάσεις ΘΑ γινόταν τα επόμενα χρόνια.

Τώρα θα σπεύσουν πριν την αλλαγή να αλλάξουν χέρια μερικά ακίνητα (με αποτέλεσμα να εισπράξει προσωρινά παραπάνω έσοδα το δημόσιο) αλλά θα μηδενιστούν οι μεταβιβάσεις τα επόμενα χρόνια...

Και μετά λέει δεν "πιάνουν τους στόχους"!!!
Μα πώς να τους πιάσετε;;;
Οι Έλληνες σαν ευφάνταστος λαός θα προστατέψει και την όποια περιουσία του και τις όποιες οικονομίες του έμειναν έστω και μένοντας "ΑΚΙΝΗΤΟΣ" ...
Είναι γνωστό ότι όταν δεν κινείται το χρήμα ΔΕΝ εισπράττει το δημόσιο.
Αυτό που κατάφερε η υπερφορολόγηση και οι ΣΥΝΕΧΕΙΣ ανακοινώσεις νέων φόρων η αυξήσεων είναι να φέρει την ΥΦΕΣΗ στην αγορά και να κινδυνεύει να πεθάνει  η "κότα με τα χρυσά αυγά " δηλαδή ο ιδιωτικός τομέας της οικονομίας ο οποίος είναι ο μόνος που παράγει υπεραξία και όχι ελλείμματα...

ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΟΧΙ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ

Τα δύσκολα είναι ακόμη μπροστά μας. Η κρίση δεν ξεπεράστηκε. Αδυναμία μεγάλη της κυβέρνησης είναι τα πολλά λόγια. Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έχουν γίνει εξαγγελίες για την ανάγκη διαρθρωτικών αλλαγών. Και μετά καινούργιες εξαγγελίες για την πρόθεση προώθησης κάποιων από αυτές. Αποτέλεσμα όμως ακόμα κανένα. Τουλάχιστον τρείς φορές αναγγέλθηκαν οι προθέσεις της κυβέρνησης για την κατάργηση η και συγχώνευση κρατικών φορέων. Ώστε να μειωθεί το προσωπικό, να πέσει ο λογαριασμός μισθοδοσίας του δημοσίου και κάποιοι να αξιοποιηθούν αποτελεσματικότερα και αποδοτικότερα.

Μέχρι τώρα όμως μόνο συζητήσεις και εξαγγελίες προθέσεων ακούμε. Το θεσμικό πλαίσιο όμως είναι έτοιμο. Από το 1992 (ν. 2000) ήδη. Το μόνο που απομένει είναι η απόφαση. Οι Υπουργοί οφείλουν να καταλάβουν πως στόχος δεν πρέπει να είναι η...μελλοντική προσωπική τους προοπτική και η τύχη τους στις επόμενες κάλπες. Αλλά η διάσωση της χώρας. Οι αποφάσεις λοιπόν επείγουν.