ΠΟΛΥ ΦΟΒΟΥΜΑΙ πως το χειρότερο δεν είναι ότι οι Ελληνες θα καταλάβουν τι σηµαίνει ΔΝΤ, αλλά ότι
το ΔΝΤ θα καταλάβει συντόµως τι σηµαίνει Ελλάδα.
ΝΑ ΣΑΣ διηγηθώ µια χαρακτηριστική ιστορία. Οπως όλοι γνωρίζουµε, έχουν περικοπεί τα επιδόµατα αδείας των δηµοσίων υπαλλήλων. Περικοπή η οποία ισχύει από 1ης Ιουνίου.
ΙΣΧΥΕΙ Η περικοπή; Θα δείξει. Διότι
οι συνδικαλιστές µεθόδευσαν το εξής κόλπο. Ο υπάλληλος έκανε αίτηση για άδεια πριν από την 1η Ιουνίου. Την παίρνει. Μαζί µε την άδεια παίρνει και το επίδοµα, προτού ακόµη περικοπεί.
ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ για την άδεια; Σιγά µη φύγει!
Μόλις τσεπώσει το επίδοµα, υποβάλλει αίτηση αναστολής της αδείας για προσωπικούς λόγους ή για λόγους υγείας. Και ετοιµάζεται να πάρει κανονικά την άδειά του τον Ιούλιο ή τον Αύγουστο.
ΕΙΜΑΙ ΒΕΒΑΙΟΣ ότι το ΔΝΤ δεν θα έχει ξανασυναντήσει χώρα µε τόση ευρηµατικότητα στην παράκαµψη νόµων και κανόνων. Και τόση δυσκολία στην εφαρµογή τους. Διότι στην Ελλάδα ένα πράγµα είναι να αποφασίσεις τι πρέπει να γίνει. Και ένα δεύτερο, να εφαρµοστεί εκείνο που αποφάσισες.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΑΝ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ενός δισ. ευρώ στις δαπάνες για το φάρµακο; Μάλιστα, αλλά δεν αρκεί. Διότι χρειάζονται διοικήσεις και διοικητές και εποπτικά όργανα, τα οποία θα υλοποιήσουν αυτές τις περικοπές. Στα νοσοκοµεία, στους ασφαλιστικούς οργανισµούς, παντού.
ΠΟΙΟΙ ΘΑ το κάνουν, όµως, όταν στις διοικήσεις των νοσοκοµείων (όπου και αν έχουν διοριστεί...) πρωταγωνιστούν µέλη Νοµαρχιακών Επιτροπών, συνεργάτες βουλευτικών γραφείων, πρώην υποψήφιοι, συνδικαλιστές και συγγενείς βουλευτών;
