Όσο και αν ηχεί περίεργο, το πολιτικό θύμα αυτής της κρίσης δεν θα είναι ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η Νέα Δημοκρατία. Θα είναι η Αριστερά. Το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία μπορεί να υποστούν φθορά, μπορεί ακόμα και να διαλυθούν ή να αλλάξουν και όνομα, αλλά στο τέλος το πολιτικό σύστημα θα συσπειρωθεί γύρω από δύο πόλους. Την Κεντροδεξιά και την Κεντροαριστερά, στην οποία θα προσχωρήσουν τα υπολείμματα της Αριστεράς, που θα διαλυθεί.
Έχουμε κατ’ επανάληψη επισημάνει ότι τα μικρά κόμματα και....
κυρίως η Αριστερά στη χώρα μας (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), λειτούργησαν πάντοτε ως ηθικά και ιδεολογικά στηρίγματα του πολιτικού συστήματος και φυσικά και του δικομματισμού και επιπλέον αποτέλεσαν ενσυνείδητα τις βαλβίδες ασφαλείας για την εκτόνωση του συστήματος (π.χ. Τα μικρά κόμματα πλιατσικολόγοι της λαϊκής βούλησης).
Μετά την ήττα της στο εμφύλιο πόλεμο η Αριστερά εργάστηκε μεθοδικά και κατόρθωσε να επιβληθεί ιδεολογικά στην ελληνική κοινωνία. Κατάφερε να καταλάβει καίρια πόστα στην πνευματική ελίτ του τόπου και κατάφερε να επιβάλει στο πολιτικό σύστημα μια νοοτροπία συγκεντρωτισμού και όχι δημοκρατίας. Κατάφερε, μέσω των εμφυλιοπολεμικών συνδρόμων που συντηρούσε επίτηδες και μέσω της ισχυρής προπαγάνδας της και των ταμπελών που απένειμε στους πολιτικούς της αντιπάλους (δεξιοί, ακροδεξιοί, ρατσιστές, φασίστες, εθνικιστές, καπιταλιστές, κ.λ.π.) να τους κάνει να φοβούνται και τελικά να τους προσδέσει στο άρμα της, μιας και οι αντίπαλοί της δεν διέθεταν μια οργανωμένη αντίπαλη ιδεολογική κοσμοαντίληψη για να συγκρουσθούν μαζί της. Ταυτόχρονα στον οικονομικό τομέα επέβαλε την νοοτροπία του κρατικοδίαιτου επιδοτούμενου ζητιάνου, ενώ διέβαλε και μόλυνε κάθε τι που είχε σχέση με αξιοκρατία, ιδιωτική πρωτοβουλία και ανάπτυξη. Στα εθνικά θέματα επέβαλε την ιδέα της χαλαρότητας και της δήθεν συναδέλφωσης των λαών.
