Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Απέχθεια........


Θα ήταν παράδοξο αν το Blog αυτό δεν έγραφε κάτι για τον κ. Χριστοφοράκο , την Siemens και τις μίζες.

Μου προκαλεί απέχθεια ο τρόπος χειρισμού της υπόθεσης απ’ όλες τις πλευρές.
Αρχικά η Ελληνική πολιτεία (Πολιτική και Δικαιοσύνη) χειριστικέ με ρυθμούς χελώνας την υπόθεση , την στιγμή που στην Γερμανία γινόταν «κόλαση» από τις αποκαλύψεις για την διαφθορά των διαφόρων αξιωματούχων σε παγκόσμιο σχεδόν επίπεδο.

Τις μεγαλύτερες ευθύνες για την «εξαφάνιση» των βασικών στελεχών της Εταιρείας από την Ελλάδα όταν πλησίαζε η ώρα της απαγγελίας κατηγοριών έχει φυσικά η δικαιοσύνη.
Δεν είναι δυνατόν να εκδίδεται απαγόρευση εξόδου από την χώρα αν έχει κάποιος μερικές απλήρωτες κλήσεις , ενώ σε στελέχη εταιρείας που κατηγορούνται ότι διακίνησαν μαύρο χρήμα και ευρίσκονται υπό δικαστική έρευνα να μην εκδίδεται.

Εγώ δεν θα πέσω στην λούμπα να υποστηρίξω ότι αυτός ο κακός χειρισμός ήταν υποκινούμενος από τους πολιτικούς που μπορεί να εμπλέκονται , αλλά καλόπιστα θα υποθέσω ότι ήταν κάποια αμέλεια .
Τιμωρήθηκε όμως κανείς γιαυτό;
ΟΧΙ βέβαια.
Η ευαισθησία της (τυφλής κατά τα’ άλλα δικαιοσύνης) εξαντλείται στον απλό ανώνυμο πολίτη. Για τους συναδέλφους προφανώς είναι πιο ανεκτική.

Έφυγε λοιπόν ο κ. Χριστοφοράκος (και όχι μόνο αυτός βέβαια…) για την δεύτερή του πατρίδα και μετά άρχισε να τρέχει η διαδικασία της έκδοσής του!

Ας πούμε λοιπόν ότι και η έφεση που κατέθεσε θα χαθεί και θα εκδοθεί στην χώρα μας, μετά τι;
Θα παραμείνουν τα κόμματα σφυρίζοντας αδιάφορα στις κατηγορίες που πετά ο εν λόγω κύριος;

Δεν πρέπει άμεσα να δηλώσουν ότι δέχονται τον εν λευκώ έλεγχο των ταμείων τους από ορκωτούς λογιστές (με κλήρωση επιλεγμένους) και εξειδικευμένα στελέχη της ΥΠΕΕ;
Δεν πρέπει να δηλώσουν αν πήραν η αν δεν πήραν χρήματα και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΝ αποδεικτικά στοιχεία από αυτούς που υπαινίσσονται ότι τους χρημάτισαν;

Αν αυτές οι κινήσεις δεν γίνουν ΑΜΕΣΑ από τα υπό κατηγορίες (δικαίως η αδίκως μένει να αποδειχθεί…) κόμματα , τότε φοβάμαι ότι όποτε και αν γίνουν οι εκλογές οι ψηφοφόροι θα τους γυρίσουν την πλάτη και οι ψήφοι που θα μετρηθούν στις κάλπες θα είναι πολύ λιγότερες από αυτές που πήραν στις πρόσφατες Ευρωεκλογές.

Φοβάμαι ότι μπορεί σε ποσοστά κάποιο κόμμα να πάρει κεφάλι (ακόμα και να πάρει αυτοδυναμία) αλλά σε καταμέτρηση ψήφων δεν θα εκπροσωπεί ούτε το 25% του συνόλου των ψηφοφόρων.
Αυτό είναι το χειρότερο σενάριο για την πολιτική σκηνή της χώρας μας από την μεταπολίτευση και μετά.

Ας μην χαίρονται όμως και τα μικρότερα κόμματα που βγαίνουν με «πολεμικές ανακοινώσεις» κατηγορώντας τα δύο κόμματα υιοθετώντας άκριτα την οποιαδήποτε κατηγορία απευθύνει ο κ.Χριστοφοράκος.
Αύριο μπορεί να εμπλέξει και αυτά.
Τότε τι θα λένε;
Μήπως ότι για αυτούς ψεύδεται αλλά για τους άλλους λέει αλήθειες;

Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι μέγα λάθος η άκριτη υποστήριξη των θέσεων κάποιου κατηγορούμενου που μέχρι και σήμερα παρουσιάζει μόνο ΛΟΓΙΑ .
ΚΑΜΙΑ απόδειξη δεν έχει εμφανίσει είτε υπό μορφή εντύπου (αποδείξεις καταθέσεων κλπ) είτε υπό μορφή οπτικοακουστικού αρχείου.

Απεχθάνομαι επίσης τον τρόπο που χειρίζονται την υπόθεση τα ΜΜΕ .
Σενάρια , υποθέσεις και εξυπηρέτηση κομματικών θέσεων.
Αυτό μόνο κάνουν.
Ουσία ΜΗΔΕΝ.

Και τα Blog;

Εδώ παίζεται ακόμα μεγαλύτερο παιχνίδι.

Τα δημοσιογραφικά blog εκμεταλλεύονται στο έπακρο την όποια επισημότητα έχουν είτε στηρίζοντας τις κατηγορίες και για τα δύο κόμματα είτε εκτοξεύοντας κατηγορίες μόνο για την κυβέρνηση (αναλόγως της πολιτικής τους τοποθέτησης και τα όποια συμφέροντα υπηρετούν).

Κάνεις (Πολιτικός , Δικαστικός , Δημοσιογράφος η Bloger) δεν μπήκε στον κόπο να καταγράψει πόσες συμβάσεις και σε ποιες χρονολογίες υπεγράφησαν επί θητείας του κ. Χριστοφοράκου στην ηγεσία της Siemens στην χώρα μας (υποθέτοντας ότι όταν αναφέρει σαν ποσοστό 2% την μίζα επί της αξίας της σύμβασης ) για να κάνει ένα χονδρικό υπολογισμό για τα ποσά και προς τα πού κατευθύνθηκαν……..

Το Blog αυτό θα επανέλθει επί του θέματος όταν (και ΑΝ ) εμφανιστούν δεδομένα (και όχι λόγια του αέρα) για τον χρηματισμό των πολιτικών κομμάτων της χώρας μας.

Μέχρι τότε δεν θα υποπέσει στον εύκολο λαϊκισμό της κατηγορίας και της απαξίωσης των κομμάτων.